Dirilerin Tanrısı

«. . .o çağa ve ölüler arasından dirilmeye yaraşır görülenler ne evlenirler, ne de evlendirilirler. Çünkü artık ölüm nedir bilmezler. »

— Lk 20,35-36

Düşünceye yönelten sorular:

1. Sadukiler ölümden sonra yaşam fikrinin yanlış olduğunu kanıtlamak için nasıl bir örnek kullanıyorlardı? İsa neye dayanarak aksini ıspat etti?   
2. Aşırı rasyonalizasyon veya düşüncede fazla karmaşık olmak tuzağına düşen biri misiniz? Ya da tam tersine, düşüncenizde yeterince dikkatli misiniz?

1. Makabeler Kitabından Sözler
[1.Mak  6,1-13]

¹O sırada Antiyokus yukarı illerinde ilerliyordu. Pers ülkesinde Elimayis adında bir kent bulunduğunu, bu kentin zenginliği, gümüşü ve altını ile ün saldığını duymuştu. ²Bu kentin çok zengin tapınağında, Grekler’in ilk yöneticisi olan Makedonya Kralı Filip’in oğlu İskender’in bıraktığı altın zırhlar, göğüslük zırhları ve silahlar bulunduğunu da duymuştu. ³Antiyokus kenti ele geçirip yağma etmeye çalıştı, ama başarıya ulaşamadı, çünkü vatandaşlar onun tasarılarını öğrendiler. ⁴Güçlü bir direnişle karşılaşan Antiyokus geri dönüp çekildi, hayalkırıklığı içinde Babil’e doğru yola çıktı.

⁵Ama daha Pers ülkesindeyken Yahuda ülkesine saldıran orduların yenilgiye uğradıklarını öğrendi. ⁶Özellikle Lisias’ın büyük bir orduyla ilerlediğini, ancak geri dönmek zorunda kaldığını ve Yahudiler’den kaçtığını duydu. Onlar da, dağıttıkları orduların silah ve gereçleriyle, yağmaladıkları mallarla güçlenmişlerdi. ⁷Yeruşalimdeki sunağın üstüne dikilen tiksinti veren şeyi yıkmışlardı ve geçmişte olduğu gibi tapınağın çevresine yüksek duvar yapmışlardı. Beytsur’un savunmasını da güçlendirmişlerdi.

⁸Bu haberleri duyan kral çok şaşırdı ve sarsıldı. Kendini yatağa attı. Bütün umudu boşa çıktığından onu bir uyuşukluk kapladı, çünkü işler tasarladığı gibi yürümemişti. ⁹Birçok gün böyle kaldı, sık sık yinelenen melankoli krizleri geçiriyordu. Sonunda ölmek üzere olduğunu anladı. ¹⁰Ardından tüm dostlarını çağırıp onlara şöyle dedi: “Gözlerime uyku girmiyor ve kaygı yüreğime yılgı veriyor. ¹¹Kendi kendime sordum, ben ki en canlı, dopdolu çağımda eli açık ve sevilen bir kişiydim; nasıl oluyor da böyle bir yıkıma sürüklendim, sürekli ve selli yağmura tutuldum? ¹²Ama şimdi Yeruşalim’de işlediğim suçu anımsıyorum, oradaki tüm gümüş ve altın kaplara el koydum. Hiçbir nedeni olmadan Yahuda halkının yok edilmesini buyurdum. ¹³İnanıyorum ki, bu nedenle bu acılarla karşılaştım ve yabancı bir ülkede melankoli nedeniyle ölüyorum.”

Aziz Luka İncil’inden Sözler [Lk 20,27-40]

²⁷Ölülerin dirilişine inanmayan Sadukiler’den bazıları yaklaşıp İsa’ya bir soru sordular: ²⁸“Ey Öğretmen, Musa bize buyurmuştur ki, evli bir adam çocuğu olmadan ölürse, kardeşi dul kalan kadınla evlenmeli, böylelikle kardeşine soy yetiştirmeli.

²⁹“Yedi kardeş vardı. Birincisi bir kadınla evlenip çocuksuz öldü. ³⁰İkincisi de, ³¹üçüncüsü de onunla evlendi. Aynı biçimde yedisi de çocuk bırakmadan öldü. ³²Sonunda kadın da öldü. ³³Ölüler dirildiğinde bu kadın hangisinin karısı olacak? Öyle ya, yedisi de onunla evlendi.”

³⁴İsa şöyle yanıtladı: “Bu çağın insanları evlenirler de, evlendirilirler de. ³⁵Ama o çağa ve ölüler arasından dirilmeye yaraşır görülenler ne evlenirler, ne de evlendirilirler. ³⁶Çünkü artık ölüm nedir bilmezler. Onlar meleklere benzerler ve diriliş çocukları olmaları nedeniyle Tanrı’nın çocuklarıdır. ³⁷Kaldı ki, ölülerin dirilişini Musa’nın kendisi, yanan çalıyla ilgili bölümde belirtti. Orada Rab için İbrahim’in, İshak’ın ve Yakup’un Tanrısı diyor. ³⁸Tanrı ölülerin değil, dirilerin Tanrısı’dır. Çünkü herkes O’nun için yaşar.” ³⁹Dinsel yorumcuların bazısı, “Öğretmen, doğru söyledin” diye yanıtladılar. ⁴⁰Bundan sonra kendisine hiçbir şey sormaya cesaret etmediler.

Yanıtımız: Mezmur 9.

¹Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım.
²Sende sevinç bulacak, coşacağım,
Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!

³Düşmanlarım geri çekilirken,
Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,
Sonsuza dek adlarını sildin.

¹⁵Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,
Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
¹⁸Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,
Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.

6033-6-e.