İnsanın Dostu
«Eğer bir günde sana karşı yedi kez günah işler ve yedi kez yanına gelip, ‘Ben tövbe ediyorum’ derse, onu bağışlamak zorundasın.”»
— Lk 17,4
Düşünceye yönelten sorular:
- İsa’nın, habercilerde mevcut olan iman miktarıyla ilgili değerlendirmesi nedir?
- Bugünkü okumalarda en önemli bulduğunuz şey nedir?
Bilgelik Kitabından Sözler [Bilgelik 1,1-7]
¹Doğruluğu sevin, sizler ki dünyada yetkili kimselersiniz,
Rabbiniz’i düşünürken dürüst olun.
O’nu yüreğinizde içtenlikle arayın.
²Çünkü Tanrı’yı sınamayanlar O’nu bulur,
O’na inanmayanlara kendini gösterir.
³Ama bencil amaçlar insanın Tanrı’yla ilişkisini keser,
O’nun gücü sınanırsa, anlayışsız olanı utandırır.
⁴Hayır, hileci bir kişinin davranışında
Hiçbir zaman bilgelik olamaz,
Günaha borçlu olan bir vücutta bilgelik kalamaz.
⁵Bilgi veren Kutsal Ruh hileden sakınır,
Atak tasarılardan kendini uzak tutar,
Haksızlığa şaşırır.
⁶Bilgelik, içgüdü durumunu almış bir alışkıdır,
İnsanın dostudur.
Yalnız Tanrı’nın varlığını yadsıyan kişinin sözlerini bağışlamaz,
Çünkü Tanrı insanın en içteki bölümlerini görür,
Onun yüreğini içtenlikle gözler
Ve söylediklerine kulak verir.
⁷Gerçekten, Tanrı’nın Ruhu tüm dünyayı doldurur,
Her şeyi bir arada tutan, güç söylenen her sözü bilir.
Aziz Luka İncil’inden Sözler [Lk 17,1-6]
¹İsa öğrencilerine, “Suça sürükleyen eylemlerle karşı karşıya kalınması kaçınılmazdır” dedi, “Ama bu eylem kimin aracılığıyla geliyorsa, vay onun başına! ²Şu küçüklerden birini kim suça sürüklerse, boynuna bir değirmen taşı bağlanıp denize atılması o kişi için daha iyidir. ³Kendinize dikkat edin. Kardeşin sana karşı günah işlerse kendisini kına. Tövbe ederse onu bağışla. ⁴Eğer bir günde sana karşı yedi kez günah işler ve yedi kez yanına gelip, ‘Ben tövbe ediyorum’ derse, onu bağışlamak zorundasın.”
⁵Haberciler Rab’be, “İmanımızı artır” dediler. ⁶Rab şöyle yanıtladı: “Hardal tohumu kadar imanınız olsa, şu karadut ağacına, ‘Kökünden sökül ve denize kök sal’ deseniz buyruğunuza uyardı.
Yanıtımız: Mezmur 139.
¹Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
²Oturup kalkışımı bilirsin,
Niyetimi uzaktan anlarsın.
³Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin,
Bütün yaptıklarımdan haberin var.
⁴Daha sözü ağzıma almadan,
Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
⁵Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
⁶Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
⁷Nereye gidebilirim senin Ruhun’dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
⁸Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
⁹Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
¹⁰Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
6032-1-e.


