Acıyan Komşu

«Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla seveceksin. Komşunu da kendin gibi seveceksin.»

— Lk 10,27

Düşünceye yönelten sorular:

1. Denizciler Yunus’u neden suya attılar?
2. Bugünkü okuma aklınıza başka İncil pasajlarını aklınıza getiriyor mu?
3. Samiriyeli adam meselinde sizi en çok ne etkiliyor?

Peygamber Yunus Kitabından Sözler [Yunus 1,1-2,1. 11]

¹ ² RAB bir gün Amittay oğlu Yunus’a, “Kalk, Ninova’ya, o büyük kente git ve halkı uyar” diye seslendi, “Çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi.”

³Ne var ki, Yunus RAB’bin huzurundan Tarşiş’e kaçmaya kalkıştı. Yafa’ya inip Tarşiş’e giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, RAB’den uzaklaşmak için Tarşiş’e doğru yola çıktı.

⁴Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı. ⁵Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.

⁶Gemi kaptanı Yunus’un yanına gidip, “Hey! Nasıl uyursun sen?” dedi, “Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız.”

⁷Sonra denizciler birbirlerine, “Gelin, kura çekelim” dediler, “Bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi.” Kura çektiler, kura Yunus’a düştü.

⁸Bunun üzerine Yunus’a, “Söyle bize!” dediler, “Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?”

⁹Yunus, “İbrani’yim” diye karşılık verdi, “Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı RAB’be taparım.”

¹⁰Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. “Neden yaptın bunu?” diye sordular. Yunus’un RAB’den uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.

¹¹Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunus’a, “Denizin dinmesi için sana ne yapalım?” diye sordular.

¹²Yunus, “Beni kaldırıp denize atın” diye yanıtladı, “O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız.”

¹³Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu. ¹⁴RAB’be seslenerek, “Ya RAB, yalvarıyoruz” dediler, “Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya RAB.” ¹⁵Sonra Yunus’u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti. ¹⁶Bu olaydan ötürü denizciler RAB’den öyle korktular ki, O’na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.

¹⁷ Bu arada RAB Yunus’u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.

¹ Yunus balığın karnından Tanrısı RAB’be . . . dua etti. ¹⁰ RAB balığa buyruk verdi ve balık Yunus’u karaya kustu.

Aziz Luka İncil’inden Sözler
[Lk 10,25-37]

²⁵Yasa yorumcularından biri ayağa kalktı, İsa’yı deneyerek, “Öğretmen” dedi, “Sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?” ²⁶İsa, “Kutsal Yasa’da ne yazılmıştır?” diye sordu, “Sen nasıl yorumluyorsun?” ²⁷O da şöyle yanıtladı:

“ ‘Tanrın Rab’bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla seveceksin.

Komşunu da kendin gibi seveceksin.’ ”

²⁸ İsa, “Doğru yanıtladın” dedi, “Bunu uygula, yaşayacaksın.” ²⁹Ama yasa yorumcusu kendini doğrulamayı isteyerek İsa’ya sordu: “Komşum kim?”

³⁰İsa, “Bir adam Yeruşalim’den Eriha’ya iniyordu” dedi, “Haydutların eline düştü. Adamı soyup dövdüler, yarı ölü bırakıp gittiler. ³¹Bir raslantıyla o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adamı görünce yolun diğer yanından geçip gitti. ³²Bunun gibi, bir Levili geldi oraya. O da adamı görünce yolun diğer yanından geçip gitti. ³³Derken yolculuk eden bir Samiriyeli adamın yattığı yere geldi. Onu görünce acıdı.

³⁴“Adama yaklaştı, yağ ve şarap dökerek yaralarını sardı. Onu eşeğine bindirdi, bir hana götürdü ve gerekli ilgiyi gösterdi. ³⁵Ertesi gün iki dinar çıkardı, han sahibine verdi. ‘Bu adamla ilgilen’ dedi, ‘Daha fazla harcarsan, geri geldiğimde sana ödeyeceğim.’ ”

³⁶Sonra İsa sordu: “Sence bu üç kişiden hangisi haydutların eline düşen adamın komşusu olduğunu kanıtladı?” ³⁷Yasa yorumcusu, “Ona acıyan” diye yanıtladı. İsa, “Git, sen de onun yaptığı gibi yap!” dedi.

Yanıtımız: Peygamber Yunus Kitabından Yunus’un Duası [Yunus 2].

–⁶ Ya RAB, Tanrım,
Canımı sen kurtardın çukurdan.

² Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım,
Yanıtladın beni.
Yardım istedim ölüler diyarının bağrından,
Kulak verdin sesime.

³Beni engine, denizin ta dibine fırlattın.
Sular sardı çevremi.
Azgın dalgalar geçti üzerimden.

⁴‘Huzurundan kovuldum’ dedim,
‘Yine de göreceğim kutsal tapınağını.’
⁷Soluğum tükenince seni andım, ya RAB,
Duam sana, kutsal tapınağına erişti.

6027-1-e.