Ardımdan Gel

«Bırak ölüleri, kendi ölülerini gömsünler. . . git, Tanrı’nın Hükümranlığı’nı insanlara duyur. »

— Lk 9,60

Düşünceye yönelten sorular:

1. Tanrı Hükümranlığına yaraşmayan davranış nedir?
2. İsa’nın teklifine verilen iki cevap arasındaki fark nedir?
3. İsa’nın bugünkü sözleri sizi nasıl motive ediyor?

Nehemya Kitabından Sözler [Neh 2,1-8]

¹Kral Artahşasta’nın krallığının yirminci yılı, Nisan ayıydı. Krala getirilen şarabı alıp kendisine sundum. O güne kadar beni hiç üzgün görmemişti. ²Bu yüzden, “Neden böyle üzgün görünüyorsun?” diye sordu, “Hasta olmadığına göre, bir derdin olmalı.”

Çok korktum. ³ Krala, “Tanrı sana uzun ömürler versin” dedim, “Atalarımın gömüldüğü kent yıkıldı, kapıları yakıldı. Nasıl üzülmem?”

⁴ ⁵Kral, “Dileğin ne?” diye sordu.

Göklerin Tanrısı’na dua edip krala şöyle dedim: “Eğer uygun görüyorsan, benden hoşnut kaldınsa, lütfen beni Yahuda’ya, atalarımın gömüldüğü kente gönder; kenti onarayım.”

⁶Kral kraliçeyle birlikte oturuyordu. “Yolculuğun ne kadar sürer?” diye sordu, “Ne zaman dönersin?” Böylece kral dileğimi uygun buldu ve beni göndermeyi kabul etti. Ona ne zaman döneceğimi söyledim.

⁷Sonra şöyle dedim: “Uygun görüyorsan, Yahuda’ya varmamı sağlamaları için, Fırat’ın batı yakasındaki valilere birer mektup yazılsın. ⁸Bir de kralın orman sorumlusu Asaf’a bir mektup götürmek istiyorum. Tapınağın yanındaki kalenin kapıları, kent surları ve oturacağım evin yapımı için bana kereste versin.” Tanrım bana destek olduğu için kral dileklerimi yerine getirdi.

Aziz Luka İncil’inden Sözler
[Lk 9,57-62]

⁵⁹ Başka birine, “Ardımdan gel” dedi. O da, “Bana izin ver, önce gidip babamı gömeyim” diye karşılık verdi. ⁶⁰ İsa, “Bırak ölüleri, kendi ölülerini gömsünler” dedi, “Sana gelince, git, Tanrı’nın Hükümranlığı’nı insanlara duyur.” ⁶¹Yine başka biri, “Ya Rab” dedi, “Ardından geleceğim. Ama önce bana izin ver, evimdekilerle vedalaşayım.”

⁶² İsa onu şöyle yanıtladı: “Elini sabana koyup da geriye bakan, Tanrı’nın Hükümranlığı’na yaraşmaz.”

Yanıtımız: Mezmur 137.

¹Babil ırmakları kıyısında oturup
Siyon’u andıkça ağladık;
²Çevredeki kavaklara
Lirlerimizi astık.

³Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,
Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,
“Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.

⁴Nasıl okuyabiliriz RAB’bin ezgisini
El toprağında?
⁵Ey Yeruşalim, seni unutursam,
Sağ elim kurusun.

⁶Seni anmaz,
Yeruşalim’i en büyük sevincimden üstün tutmazsam,
Dilim damağıma yapışsın!”

6026-3-e.