Boş Mezar
«Efendim . . . O’nu sen götürdünse, nereye koyduğunu bildir ki, O’nu oradan alayım.»
[Yh 20,15]
Düşünceye Yönelten Sorular:
- Yaşayanların hayatlarını kime adaması gereklidir?
- Bugünkü okumalar, Mesih’in Gelini olan Kilise gizi konusunda içinizde ne tür duygular ya da düşünceler uyandırıyor?
Ezgiler Ezgisi Kitabından Sözler [Ezgi 3,1-4b]
¹Gece boyunca yatağımda
Sevgilimi aradım,
Aradım, ama bulamadım.
²“Kalkıp kenti dolaşayım,
Sokaklarda, meydanlarda sevgilimi arayayım” dedim,
Aradım, ama bulamadım.
³Kenti dolaşan bekçiler buldu beni,
“Sevgilimi gördünüz mü?” diye sordum.
⁴Onlardan ayrılır ayrılmaz
Sevgilimi buldum.
Tuttum onu, bırakmadım;
Annemin evine,
Beni doğuran kadının odasına götürünceye dek.
veya
Aziz Pavlus’un Korintoslulara 2. Mektubundan Sözler [2Kor 5,14-17]
¹⁴Mesih’in sevgisi bizi zorluyor. Çünkü şu yargıya varıyoruz: Biri herkesin yerine öldüyse, tümü ölmüştür. ¹⁵O herkesin yerine öldü. Öyle ki, yaşayanlar bundan böyle kendileri için değil, onların yerine ölüp dirilen Mesih için yaşasınlar.
¹⁶İşte onun için, bundan böyle hiç kimseyi insansal açıdan tanımıyoruz. Her ne kadar Mesih’i insansal açıdan tanıdıysak da, bundan böyle O’nu da bu açıdan tanımıyoruz. ¹⁷Çünkü her kim Mesih’teyse yeni bir yaratıktır. Eski şeyler geçip gitti, işte her şey yepyeni oldu.
Aziz Yuhanna İncil’inden Sözler [Yh 20,1-2. 11-18 (603)
¹ Haftanın ilk günü erkenden, daha ortalık karanlıkken, Magdalalı Meryem mezara geldi. Taşın mezardan kaldırılmış olduğunu görünce, ²koşarak Simun Petrus’a ve İsa’nın sevdiği öbür öğrenciye vardı. “Rab’bi mezardan almışlar” dedi, “O’nu nereye koydular bilmiyoruz.”
¹¹Meryem dışarda, mezara dönmüş ağlıyordu. Ağlayarak eğilip mezarın içine baktı. ¹²İsa’nın cesedinin yatmış olduğu yerde, biri baş, öbürü ayaklar yönünde, beyazlara bürünmüş iki meleğin oturduğunu gördü. ¹³Melekler, “Ey kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordular. Meryem, “Çünkü Rabbim’i almışlar, O’nu nereye koyduklarını bilmiyorum!” diye yanıtladı.
¹⁴Bu sözleri söyleyince geriye döndü ve İsa’nın orada durduğunu gördü. Ama O’nun İsa olduğunu anlamadı. ¹⁵İsa ona, “Ey kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordu, “Kimi arıyorsun?” Meryem O’nun bahçıvan olduğunu sanarak, “Efendim” dedi, “O’nu sen götürdünse, nereye koyduğunu bildir ki, O’nu oradan alayım.”
¹⁶İsa, “Meryem!” dedi. Meryem İbranice, “Rabbuni!” dedi. (Bunun anlamı Öğretmen’dir.)
¹⁷İsa Meryem’e, “Bana dokunma” dedi, “Çünkü daha Baba’nın yanına çıkmadım. Ama kardeşlerime git ve bildir. Babam’ın ve Babanız’ın, Tanrım’ın ve Tanrınız’ın yanına çıkıyorum.”
¹⁸Magdalalı Meryem varıp öğrencilere Rab’bi gördüğünü bildirdi ve O’nun söylediklerini aktardı.
Mezmur 62
¹Ey Tanrı, sensin benim Tanrım,
Seni çok özlüyorum,
Canım sana susamış,
Kurak, yorucu, susuz bir diyarda,
Bütün varlığımla seni arıyorum.
²Kutsal yerde baktım sana,
Gücünü, görkemini görmek için.
³Senin sevgin yaşamdan iyidir,
Bu yüzden dudaklarım seni yüceltir.
⁴Ömrümce sana övgüler sunacağım,
Senin adınla ellerimi kaldıracağım.
⁵Zengin yiyeceklere doyarcasına doyacağım sana,
Şakıyan dudaklarla ağzım sana övgüler sunacak.
⁷Çünkü sen bana yardımcı oldun,
Kanatlarının gölgesinde sevincimi dile getiririm.
⁸Canım sana sımsıkı sarılır,
Sağ elin bana destek olur.
0722
dirilen.com 