Rüzgarı Azarlayan

Tanrı’ya ne kadar güveniniz var?

Rüzgarı Azarlayan

«Birbirlerine, “Kim bu acaba?” diyorlardı, “Rüzgar da, deniz de O’na boyun eğiyor!”» [Mk 5,41]

Eyüp’e verilen yanıtta, tıpkı gözlemlenebilir fiziksel dünyadaki sınırlar gibi, gururun ve karanlığın sınırlarını da belirleyen yaratıcı Tanrı’dan bahsediliyor. Tanrı’ya güvenmenin tüm rahatlığı buradadır. Ayrıca rüzgâra emir veren İsa, imanın olmadığı yerde korkunun olduğuna dikkat çekiyor.

Düşünceye Yönelten Sorular:

  1. Fırtına çıktığında İsa ne yapıyordu?
  2. Fırtına dindiğinde, öğrencilerin korkusu arttı mı, azaldı mı?
  3. Bugünkü pasajı kendi yaşam koşullarınızla yorumlayabilir veya ilişkilendirebilir misiniz?
  4. Bugünün okuması sizi nasıl cesaretlendiriyor veya durdurup düşündürüyor?

Eyüp Kitabından Sözler [Eyüp 38,1. 8-11]

¹ RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:

⁸ “Denizin ardından kapıları kim kapadı,
Ana rahminden fışkırdığı zaman;
⁹Ona bulutları giysi,
Koyu karanlığı kundak yaptığım,
¹⁰Sınırını koyduğum,
Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
¹¹‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin,
Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?


Aziz Pavlus’un Korintoslulara 2. Mektubundan Sözler [2Kor 5,14-17]

¹⁴Mesih’in sevgisi bizi zorluyor. Çünkü şu yargıya varıyoruz: Biri herkesin yerine öldüyse, tümü ölmüştür. ¹⁵O herkesin yerine öldü. Öyle ki, yaşayanlar bundan böyle kendileri için değil, onların yerine ölüp dirilen Mesih için yaşasınlar.

¹⁶İşte onun için, bundan böyle hiç kimseyi insansal açıdan tanımıyoruz. Her ne kadar Mesih’i insansal açıdan tanıdıysak da, bundan böyle O’nu da bu açıdan tanımıyoruz. ¹⁷Çünkü her kim Mesih’teyse yeni bir yaratıktır. Eski şeyler geçip gitti, işte her şey yepyeni oldu.


Aziz Markos İncil’inden Sözler [Mk 4,35-41]

³⁵Aynı gün akşam bastırınca İsa öğrencilerine, “Denizin karşı yakasına geçelim” dedi. ³⁶Kalabalıktan ayrıldılar. Öğrenciler İsa’nın içinde bulunduğu tekneye binip O’nunla birlikte açıldılar. Başka tekneler de O’nu izledi.

³⁷Hızla esen korkunç bir bora çıktı, suları çalkaladı. Dalgalar tekneye öylesine bindirdi ki, tekne suyla dolmaya başladı. ³⁸İsa teknenin kıçındaydı, başını bir yastığa yaslamış uyuyordu. Onu uyandırıp, “Öğretmenimiz!” dediler, “Yok olmamıza aldırış etmiyor musun?”

³⁹İsa ayağa kalktı, rüzgarı azarladı ve denize buyruk verdi: “Dur, sakinleş!” Sert rüzgar dindi, ortalık sütliman oldu. ⁴⁰İsa öğrencilerine, “Neden korkuyorsunuz?” dedi, “Hâlâ imanınız yok mu?”

⁴¹Öğrenciler büyük bir korkuya kapıldılar. Birbirlerine, “Kim bu acaba?” diyorlardı, “Rüzgar da, deniz de O’na boyun eğiyor!”


Mezmur 107.

²³Gemilerle denize açılanlar,
Okyanuslarda iş yapanlar,
²⁴ RAB’bin işlerini,
Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.

²⁵Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,
Dalgalar şaha kalktı.
²⁶Göklere yükselip diplere indi gemiler,
Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
²⁸O zaman sıkıntı içinde RAB’be yakardılar,
RAB kurtardı onları dertlerinden.

²⁹Fırtınayı limanlığa çevirdi,
Yatıştı dalgalar;
³⁰Rahatlayınca sevindiler,
Diledikleri limana götürdü RAB onları.
³¹Şükretsinler RAB’be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!

6012-0-b

Gelecek Buluşma:

Okuma metinleri https://www.bible.com/tr adresinden alıntılanmıştır. Çeviri Kaynağı: Kutsal Kitap ve Deuterokanonik Kitaplar. Kitabı Mukaddes Şirketi, 2003.
Başlıklar, giriş yazıları ve sorular: İstanbul Moda Asompsiyon Kilisesi’ne aittir. Kişisel, ticari olmayan kullanım için hazırlanmıştır, daha fazla dağıtım veya çoğaltma amaçlanmamıştır.