Adalete Uyan
«İsa kadına, “Bu sözden ötürü kızından kötü ruh çıktı, gidebilirsin” dedi. Kadın evine gitti, kızı yatakta yatar buldu. Kötü ruh ondan çıkmıştı.»
— Mk 7,29-30
Düşünceye yönelten sorular:
- Kızı kötü ruha tutsak olmuş kadına yardım etmek neden doğru değildi?
- Bugünkü okumalar sizi neleri düşündürüyor? Etkilendiğiniz noktalar nedir?
1. Krallar Kitabından Sözler [1Kral 11,4-13]
⁴Süleyman yaşlandıkça, karıları onu başka ilahların ardınca yürümek üzere saptırdılar. Böylece Süleyman bütün yüreğini Tanrısı RAB’be adayan babası Davut gibi yaşamadı. ⁵Saydalılar’ın tanrıçası Aştoret’e ve Ammonlular’ın iğrenç ilahı Molek’e taptı. ⁶Böylece RAB’bin gözünde kötü olanı yaptı, RAB’bin yolunda yürüyen babası Davut gibi tam anlamıyla RAB’bi izlemedi. ⁷Yeruşalim’in doğusundaki tepede Moavlılar’ın iğrenç ilahı Kemoş’a ve Ammonlular’ın iğrenç ilahı Molek’e tapmak için bir yer yaptırdı. ⁸İlahlarına buhur yakıp kurban kesen bütün yabancı karıları için de aynı şeyleri yaptı.
⁹ ¹⁰İsrail’in Tanrısı RAB, kendisine iki kez görünüp, “Başka ilahlara tapma!” demesine karşın, Süleyman RAB’bin yolundan saptı ve O’nun buyruğuna uymadı. Bu yüzden RAB Süleyman’a öfkelenerek, ¹¹“Seninle yaptığım antlaşmaya ve kurallarıma bilerek uymadığın için krallığı elinden alacağım ve görevlilerinden birine vereceğim” dedi, ¹²“Ancak baban Davut’un hatırı için, bunu senin yaşadığın sürede değil, oğlun kral olduktan sonra yapacağım. ¹³Ama oğlunun elinden bütün krallığı almayacağım. Kulum Davut’un ve kendi seçtiğim Yeruşalim’in hatırı için oğluna bir oymak bırakacağım.”
Aziz Markos İncil’inden Sözler [Mk 7,24-30]
²⁴İsa oradan kalkıp Sur dolaylarına gitti. Bir eve girdi; hiç kimsenin bunu bilmesini istemedi. Ama gizlenemedi. ²⁵Küçük kızı kötü ruha tutsak bir kadın O’nun hakkında işitir işitmez gelip ayaklarının önünde yere kapandı. ²⁶Kadın Yahudi değildi. Soyu Suriye Finikesi’ndendi. Kızının bedeninden kötü ruhu çıkarması için İsa’ya yalvarmaya başladı. ²⁷İsa, “Bırak önce çocuklar doysun” dedi, “Çünkü çocukların ekmeğini alıp köpeklere atmak doğru değildir.”
²⁸Kadın, “Evet, ya Rab” dedi, “Köpekler bile sofranın altında çocukların kırıntılarını yerler.”
²⁹İsa kadına, “Bu sözden ötürü kızından kötü ruh çıktı, gidebilirsin” dedi. ³⁰Kadın evine gitti, kızı yatakta yatar buldu. Kötü ruh ondan çıkmıştı.
Yanıtımız, Mezmur 106.
³Ne mutlu adalete uyanlara,
Sürekli doğru olanı yapanlara!
⁴Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,
Onları kurtardığında ilgilen benimle.
³⁵Tersine öteki uluslara karıştılar,
Onların törelerini öğrendiler.
³⁶Putlarına taptılar,
Bu da onlara tuzak oldu.
³⁷Oğullarını, kızlarını
Cinlere kurban ettiler.
⁴⁰RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı,
Tiksindi kendi halkından.
3005-4-f.


