Son Nefes

«Öğrencileri, “Halkın seni sıkıştırdığını görmene karşın ‘Bana kim dokundu’ mu diyorsun?” dediler.»

— Mk 5,31

Düşünceye yönelten sorular:

1. dın neden titriyordu? Yaptığı harekete İsa’nın tepkisi ne oldu?
2. Öğrencileri ve insanlar İsa’dan ne diye alay ediyordu?
3. Okuduğumuz pasajda hangi işaretler tekrarlıyor?
4. Bu okumalarda sizin için en önemli olan nedir?

2. Samuel Kitabından Sözler [2Sm  18,9-10. 14b. 24-25a. 30—19,3]

⁹ Avşalom ansızın Davut’un adamlarıyla karşılaştı. Avşalom katıra binmişti. Katır büyük bir yabanıl fıstık ağacının sık dalları altından geçerken, Avşalom’un başı dallara takıldı. Katır yoluna devam edince, Avşalom havada asılı kaldı.  ¹⁰Adamlardan biri bunu gördü. Yoav’a, “Avşalom’u bir yabanıl fıstık ağacına asılı gördüm” diye bildirdi.

¹⁴Yoav, “Seninle böyle vakit kaybedemem” dedi. Üç kargı aldı, yabanıl fıstık ağacında asılı duran ve hâlâ sağ olan Avşalom’un yüreğine sapladı.  ²⁴Davut kentin iç ve dış kapıları arasında oturuyordu. Nöbetçi surun yanındaki kapının tepesine çıktı. Çevreye göz gezdirince, tek başına koşan birini gördü.  ²⁵Krala seslenerek gördüğünü bildirdi.

Kral, “Tek başına geliyorsa, iyi haber getiriyor demektir” dedi. Adam gitgide yaklaşıyordu.

³⁰Kral, “Bir yana çekilip burada bekle” dedi. Ahimaas da çekilip beklemeye başladı.

³¹Tam o sırada Kûşlu geldi. “Efendimiz krala müjde!” dedi, “Bugün RAB sana karşı bütün ayaklananların elinden seni kurtardı.”

³²Kral Kûşlu’ya, “Genç Avşalom güvenlikte mi?” diye sordu.

Kûşlu, “Efendimiz kral!” diye yanıtladı, “Düşmanlarının ve kötü amaçla sana karşı ayaklananların hepsinin sonu bu gencin sonu gibi olsun.”

³³Kral sarsıldı. Giriş kapısının üstündeki odaya çıkıp ağladı. Giderken, “Ah oğlum Avşalom! Ah oğlum, oğlum Avşalom!” diye inliyordu, “Keşke senin yerine ben ölseydim, oğlum! Ah oğlum Avşalom!”

 ¹Yoav’a, “Kral Davut Avşalom için ağlayıp yas tutuyor” diye bildirdiler.

²O gün zafer ordu için yasa dönüştü. Çünkü kralın oğlu için acı çektiğini duymuşlardı.  ³Bu yüzden askerler, savaş kaçakları gibi, o gün kente utanarak girdiler.  

Aziz Markos İncil’inden Sözler [Mk 5,21-43]

²¹ İsa yeniden tekneyle karşı yakaya geçtiği zaman, çevresinde büyük bir kalabalık toplandı. İsa deniz kıyısında duruyordu.  ²²Sinagog başkanlarından biri, Yairos adında bir adam yaklaştı. İsa’yı görünce ayaklarına kapandı.  ²³İçini dökerek O’na yalvardı: “Küçük kızım son nefesini vermek üzere. Ne olur, gel, ellerini onun üstüne koy ki iyileşsin, yaşasın.”
²⁴İsa onunla birlikte yola çıktı. Büyük bir kalabalık ardından gidiyor, O’nu sıkıştırıyordu.  ²⁵On iki yıldan beri kanaması olan bir kadın yaklaştı.  ²⁶Pek çok doktora başvurmasına karşın, çok çekmişti. Varını yoğunu harcamış, ama iyileşeceğine büsbütün kötüleşmişti.  ²⁷Kadın İsa için söylenenleri duymuştu. Kalabalığın arasından gelip arkadan İsa’nın giysisine dokundu.  ²⁸Çünkü içinden, “Yalnız giysisine dokunsam, hastalığımdan kurtulacağım” diyordu.
²⁹O anda kanaması durdu. Kadın iyileştiğini bedeninden hissetti.  ³⁰İsa varlığından bir güç çıktığını hemen bildi. Kalabalığın arasından geriye dönerek, “Giysime kim dokundu?” diye sordu.

³¹Öğrencileri, “Halkın seni sıkıştırdığını görmene karşın ‘Bana kim dokundu’ mu diyorsun?” dediler.  ³²Ama İsa bunu yapanı görmek için çevresine bakıyordu.
³³Kadın kendisine olanları bildiğinden, korka korka, titreyerek geldi. İsa’nın önüne diz çöküp gerçeği O’na anlattı.  ³⁴İsa, “Kızım, imanın seni kurtardı, esenlikle git ve hastalığından kurtul!” dedi.

³⁵ İsa daha konuşurken, sinagog başkanının evinden adamlar gelip, “Kızın öldü” dediler, “Öğretmeni neden hâlâ yoruyorsun?”  ³⁶Ama İsa söylenene aldırış etmeden sinagog başkanına, “Korkma” dedi, “Yalnız iman et!”

³⁷Petrus, Yakup ve kardeşi Yuhanna’dan başka kimsenin peşinden gelmesine izin vermedi.  ³⁸Sinagog başkanının evine vardıklarında İsa gürültüyle karşılaştı. İnsanlar ağlıyor, çığlık çığlığa bağırıyorlardı.  ³⁹İsa içeri girince onlara, “Neden gürültü yapıyor, ağlıyorsunuz?” dedi, “Çocuk ölmedi. Uyuyor.”  ⁴⁰O’na alaylı alaylı güldüler.
İsa herkesi dışarı çıkardı. Çocuğun babasıyla annesini ve kendisiyle birlikte bulunan üç öğrenciyi yanına alıp çocuğun bulunduğu yere girdi.  ⁴¹Çocuğun elinden tutarak ona, “Talita kumi” dedi. Bu, “Küçük kız, sana söylüyorum, ayağa kalk!” demektir.  ⁴²Kız hemen ayağa kalkıp yürüdü. On iki yaşındaydı. Olanlar karşısında herkes şaşkınlıktan donakaldı.  ⁴³İsa bu olayı hiç kimsenin bilmemesi için onları sıkıca uyardı. Sonra kıza yiyecek vermelerini söyledi.

Yanıtımız, Mezmur 86.

¹Kulak ver, ya RAB, yanıtla beni,
Çünkü mazlum ve yoksulum.
²Koru canımı, çünkü senin sadık kulunum.
Ey Tanrım, kurtar sana güvenen kulunu!

³Acı bana, ya Rab,
Çünkü gün boyu sana yakarıyorum.
⁴Sevindir kulunu, ya Rab,
Çünkü dualarımı sana yükseltiyorum.

⁵Sen iyi ve bağışlayıcısın, ya Rab,
Sana yakaran herkese bol sevgi gösterirsin.
⁶Kulak ver duama, ya RAB,
Yalvarışlarımı dikkate al!

3004-2-f.