Dur, sakinleş

« Öğrenciler büyük bir korkuya kapıldılar. Birbirlerine, “Kim bu acaba?” diyorlardı, “Rüzgar da, deniz de O’na boyun eğiyor!”  »

— Mk 4,41

Düşünceye yönelten sorular:

1. Fırtına çıktığında İsa ne yapıyordu?
2. Fırtına dindiğinde, öğrencilerin korkusu arttı mı, azaldı mı?
3. Bugünkü pasajı kendi yaşam koşullarınızla yorumlayabilir veya ilişkilendirebilir misiniz?
4. Bugünün okuması sizi nasıl cesaretlendiriyor veya durdurup düşündürüyor?  

2. Samuel Kitabından Sözler [2Sm  12,1-7a. 10-17]

¹RAB Natan’ı Davut’a gönderdi. Natan Davut’un yanına gelince ona, “Bir kentte biri zengin, öbürü yoksul iki adam vardı” dedi,  ²“Zengin adamın birçok koyunu, sığırı vardı.  ³Ama yoksul adamın satın alıp beslediği küçük bir dişi kuzudan başka bir hayvanı yoktu. Kuzu adamın yanında, çocuklarıyla birlikte büyüdü. Adamın yemeğinden yer, tasından içer, koynunda uyurdu. Yoksulun kızı gibiydi.  ⁴Derken, zengin adama bir yolcu uğradı. Adam gelen konuğa yemek hazırlamak için kendi koyunlarından, sığırlarından birini almaya kıyamadığından yoksulun kuzusunu alıp yolcuya yemek hazırladı.”

⁵Zengin adama çok öfkelenen Davut Natan’a, “Yaşayan RAB’bin adıyla derim ki, bunu yapan ölümü hak etmiştir!” dedi,  ⁶“Bunu yaptığı ve acımadığı için kuzuya karşılık dört katını ödemeli.”

⁷Bunun üzerine Natan Davut’a, “O adam sensin!” dedi, “İsrail’in Tanrısı RAB diyor ki, ‘Ben seni İsrail’e kral olarak meshettim ve Saul’un elinden kurtardım.  . . . ¹⁰Bundan böyle, kılıç senin soyundan sonsuza dek eksik olmayacak. Çünkü beni küçümsedin ve Hititli Uriya’nın karısını kendine eş olarak aldın.’

¹¹“RAB şöyle diyor: ‘Sana kendi soyundan kötülük getireceğim. Senin gözünün önünde karılarını alıp bir yakınına vereceğim; güpegündüz karılarının koynuna girecek.  ¹²Evet, sen o işi gizlice yaptın, ama ben bunu bütün İsrail halkının gözü önünde güpegündüz yapacağım!’ “

¹³Davut, “RAB’be karşı günah işledim” dedi.

Natan, “RAB günahını bağışladı, ölmeyeceksin” diye karşılık verdi,  ¹⁴“Ama sen bunu yapmakla, RAB’bin düşmanlarının O’nu küçümsemesine neden oldun. Bu yüzden doğan çocuğun kesinlikle ölecek.”  ¹⁵Bundan sonra Natan evine döndü.

RAB Uriya’nın karısının Davut’tan doğan çocuğunun hastalanmasına neden oldu.  ¹⁶Davut çocuk için Tanrı’ya yalvarıp oruç tuttu; evine gidip gecelerini yerde yatarak geçirdi.

¹⁷Sarayın ileri gelenleri onu yerden kaldırmaya geldiler. Ama Davut kalkmak istemedi, onlarla yemek de yemedi. 

Aziz Markos İncil’inden Sözler [Mk 4,35-41]

³⁵Aynı gün akşam bastırınca İsa öğrencilerine, “Denizin karşı yakasına geçelim” dedi. ³⁶Kalabalıktan ayrıldılar. Öğrenciler İsa’nın içinde bulunduğu tekneye binip O’nunla birlikte açıldılar. Başka tekneler de O’nu izledi. ³⁷Hızla esen korkunç bir bora çıktı, suları çalkaladı. Dalgalar tekneye öylesine bindirdi ki, tekne suyla dolmaya başladı. ³⁸İsa teknenin kıçındaydı, başını bir yastığa yaslamış uyuyordu. Onu uyandırıp, “Öğretmenimiz!” dediler, “Yok olmamıza aldırış etmiyor musun?” ³⁹İsa ayağa kalktı, rüzgarı azarladı ve denize buyruk verdi: “Dur, sakinleş!” Sert rüzgar dindi, ortalık sütliman oldu. ⁴⁰İsa öğrencilerine, “Neden korkuyorsunuz?” dedi, “Hâlâ imanınız yok mu?” ⁴¹Öğrenciler büyük bir korkuya kapıldılar. Birbirlerine, “Kim bu acaba?” diyorlardı, “Rüzgar da, deniz de O’na boyun eğiyor!” 

Yanıtımız, Mezmur 51.

¹²Geri ver bana sağladığın kurtuluş sevincini,
Bana destek ol, istekli bir ruh ver.
¹³Başkaldıranlara senin yollarını öğreteyim,
Günahkârlar geri dönsün sana.

¹⁴Kurtar beni kan dökme suçundan,
Ey Tanrı, beni kurtaran Tanrı,
Dilim senin kurtarışını ilahilerle övsün.
¹⁵Ya Rab, aç dudaklarımı,
Ağzım senin övgülerini duyursun.

¹⁶Çünkü sen kurbandan hoşlanmazsın,
Yoksa sunardım sana,
Yakmalık sunudan hoşnut kalmazsın.
¹⁷Senin kabul ettiğin kurban alçakgönüllü bir ruhtur,
Alçakgönüllü ve pişman bir yüreği hor görmezsin, ey Tanrı.

3003-6-f.