Kesin Buyruklar
«Pek çok kişiyi iyileştirdi. Öyle ki, hastalığı olan herkes O’na dokunabilmek için üzerine üşüşüyordu. »
— Mk 3,10
Düşünceye yönelten sorular:
- Kötü ruhlar İsa’nın huzuruna nasıl tepki veriyorlardı?
- Okumlarada bahsi geçen hangi konular sizin için bugün daha çok önde? (Kıskançlık, öfke, itiraz, arabuluculuk, antlar, hasta iyileştirme, kötü ruhlar, otorite. . .)
1. Samuel Kitabından Sözler [1Sm 18,6-9; 19,1-7]
⁶Davut’un Filistli Golyat’ı öldürmesinden sonra, askerler geri dönerken, İsrail’in bütün kentlerinden gelen kadınlar, tef ve çeşitli çalgılar çalarak, sevinçli ezgiler söyleyip oynayarak Kral Saul’u karşılamaya çıktılar. ⁷ Bir yandan oynuyor, bir yandan da şu ezgiyi söylüyorlardı:
“Saul binlercesini öldürdü,
Davut’sa on binlercesini.”
⁸Bu sözlere gücenen Saul çok öfkelendi. “Davut’a on binlercesini, banaysa ancak binlercesini verdiler. Artık kral olmaktan başka onun ne eksiği kaldı ki?” diye düşündü. ⁹Böylece o günden sonra Saul Davut’u kıskanmaya başladı.
19.
¹ ²Saul, oğlu Yonatan’a ve bütün görevlilerine Davut’u öldürmeleri için buyruk verdi. Ama Davut’u çok seven Yonatan ona, “Babam Saul seni öldürmek için fırsat kolluyor” diye haber verdi, “Lütfen yarın sabah dikkatli ol; gizlenebileceğin bir yere gidip saklan. ³Ben de saklandığın tarlaya gidip babamın yanında duracağım ve onunla senin hakkında konuşacağım. Bir şey öğrenirsem, sana bildiririm.”
⁴Yonatan babası Saul’a Davut’u överek şunları söyledi: “Kral kulu Davut’a haksızlık etmesin. Çünkü o sana hiç haksızlık etmedi ve yaptığı her şeyde sana büyük yararı dokundu. ⁵Yaşamını tehlikeye atarak Filistli’yi öldürdü. RAB de bütün İsrail’i büyük bir zafere ulaştırdı. Sen de bunu görüp sevindin. Öyleyse neden Davut’u yok yere öldürerek suçsuz birine haksızlık edesin?”
⁶Saul Yonatan’ın söylediklerinden etkilenerek ant içti: “Yaşayan RAB’bin adıyla derim ki, Davut öldürülmeyecektir.” ⁷Bunun üzerine Yonatan Davut’u çağırıp ona her şeyi anlattı. Sonra Davut’u Saul’un yanına getirdi. Davut da önceden olduğu gibi kralın hizmetine girdi.
Aziz Markos İncil’inden Sözler [Mk 3,7-12]
⁷İsa öğrencileriyle birlikte deniz kıyısına çekildi. Galile’den büyük bir kalabalık O’nun ardından gitti. Yahudiye’den, ⁸Yeruşalim’den, İdumeya’dan, Ürdün’ün karşı yakasından, Sur ile Sayda yöresinden büyük kalabalıklar yaptığı işleri haber alarak O’na geldiler. ⁹İsa kalabalıkta ezilmemek için, öğrencilerine bir kayık hazır bulundurmalarını söyledi. ¹⁰Pek çok kişiyi iyileştirdi. Öyle ki, hastalığı olan herkes O’na dokunabilmek için üzerine üşüşüyordu. ¹¹Kötü ruhlar O’nu görünce önünde yere kapanıp, “Sen Tanrı’nın Oğlu’sun!” diye bağırıyorlardı.
¹²İsa kim olduğunu açıklamasınlar diye onlara kesin buyruklar veriyordu.
Yanıtımız, Mezmur 56.
¹Acı bana, ey Tanrı,
Çünkü ayak altında çiğniyor insanlar beni,
Gün boyu saldırıp eziyorlar.
²Düşmanlarım ayak altında çiğniyor beni her gün,
Küstahça saldırıyor çoğu.
³Sana güvenirim korktuğum zaman.
⁸Çektiğim acıları kaydettin,
Gözyaşlarımı tulumunda biriktirdin!
Bunlar defterinde yazılı değil mi?
⁹Seslendiğim zaman,
Düşmanlarım geri çekilecek.
Biliyorum, Tanrı benden yana.
¹⁰Sözünü övdüğüm Tanrı’ya,
Sözünü övdüğüm RAB’be,
¹¹Tanrı’ya güvenirim ben, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?
¹²Ey Tanrı, sana adaklar adamıştım,
Şükran kurbanları sunmalıyım şimdi.
¹³Çünkü canımı ölümden kurtardın,
Ayaklarımı tökezlemekten korudun;
İşte yaşam ışığında, Tanrı huzurunda yürüyorum.
3002-4-f.


