Ant ve Sorumluluk

«…andına ve konuklara karşı duyduğu sorumluluk yüzünden kıza verdiği sözü tutmamazlık edemedi. »

— Mt 6,26

Düşünceye yönelten sorular:

1. Herodes, Yahaya’dan neden hem korkuyor hem de onu koruyordu?
2. Prestij, itibar, imaj’a aşırı değer veren insanları anlayabiliyor musunuz?

Aziz Pavlus’un Selaniklilere
1. Mektubundan Sözler
[1Sel 2,1-8]

¹Kardeşlerim, size gelişimizin boş bir çaba olmadığını biliyorsunuz. ²Bildiğiniz gibi, ilkin Filipi Kenti’nde baskıya uğradık, aşağılandık. Yine de Tanrı’dan büyük cesaret bularak sizlere Tanrı’nın Sevindirici Haberi’ni bildirdik. ³Çünkü öğüdümüz ne yanlışlıktan, ne iğrenç güdülerden, ne de aldatma amacından kaynaklanıyor. ⁴Tam tersine, Tanrı’nın Sevindirici Haber’i yaymaya layık gördüğü kişiler olarak, O’nun buyurduğu biçimde konuşuyoruz. İnsanların değil, yüreklerimizi sınayan Tanrı’nın beğenisini kazanmaya çalışıyoruz.

⁵Bildiğiniz gibi, hiçbir zaman yaltaklanan sözler kullanmadık. Aldatıcılık maskesiyle açgözlülük yapmadık. Tanrı tanığımızdır: ⁶İnsanların –ne sizin, ne de başkalarının– bizi yüceltmesini arzulamadık. ⁷Mesih’in habercileri olmamız nedeniyle sizden isteklerde bulunabilirdik. Ama aranızdayken tıpkı çocuklarını koruyan bir anne gibi tatlılıkla davrandık. ⁸Size böylesi içten sevgiyle bağlandığımızdan, yalnız Tanrı’nın Sevindirici Haberi’ni değil, kendi canlarımızı da seve seve sizin için vermeye hazırdık. Çünkü sizi çok derin sevgiyle sevdik.

Aziz Markos İncil’inden Sözler
[Mk 6,17-29]

¹⁷Çünkü Herodes kardeşi Filipus’un karısı Herodya yüzünden adamlar gönderip Yahya’yı tutuklamış, onu cezaevinde zincire vurdurmuştu. Çünkü Herodes onunla evlenmişti. ¹⁸Yahya Herodes’e, “Yengenle evlenmen doğru değil” diyordu.

¹⁹Herodya Yahya’ya kin bağlamış, onu öldürmeyi amaçlıyordu. Ama bunu başaramıyordu. ²⁰Çünkü Herodes Yahya’dan korkuyordu. Yahya’nın doğru, kutsal bir insan olduğunu bildiğinden onu koruyordu. Onun sözlerini duyduğu zaman büyük bir şaşkınlık içinde kalıyor, yine de beğenerek onu dinliyordu.

²¹En sonunda uygun zaman geldi. Herodes doğum gününde ileri gelenlere, komutanlara ve Galile’nin önderlerine bir şölen verdi. ²²Herodya’nın kızı içeri girip dans etti. Herodes’le sofrada oturan konuklar onu öylesine beğendiler ki, kral kıza, “Dile benden ne dilersen, vereceğim” dedi, ²³“Benden ne dilersen vereceğim, krallığımın yarısını bile!” diyerek ant içti. ²⁴Kız annesine koşup, “Ne dileyeyim?” diye sordu. O da, “Vaftizci Yahya’nın başını!” dedi.

²⁵Kız vakit yitirmeden koşup krala dileğini açıkladı: “Hemen şimdi bir tepside Vaftizci Yahya’nın başını bana vermeni istiyorum.”

²⁶Kral buna çok üzüldü. Ne var ki, andına ve konuklara karşı duyduğu sorumluluk yüzünden kıza verdiği sözü tutmamazlık edemedi. ²⁷Hemen bir cellat gönderip Yahya’nın başını getirmesini buyurdu. Cellat cezaevine gidip Yahya’nın başını kesti. ²⁸Kesik başı bir tepside getirip kıza sundu, kız da annesine verdi. ²⁹Yahya’nın öğrencileri olayı duyunca gelip cesedi aldılar, bir mezara gömdüler.

Yanıtımız: Mezmur 71.

¹Ya RAB, sana sığınıyorum,
Utandırma beni hiçbir zaman!
²Adaletinle kurtar beni, tehlikeden uzaklaştır,
Kulak ver bana, kurtar beni!
³Sığınacak kayam ol,
Her zaman başvurabileceğim;
Buyruk ver, kurtulayım,
Çünkü kayam ve kalem sensin.
⁴Ey Tanrım, kurtar beni
Kötünün elinden, haksızın, gaddarın pençesinden!
⁵Çünkü umudum sensin, ey Egemen RAB,
Gençliğimden beri dayanağım sensin.
⁶Doğduğum günden beri sana güveniyorum,
Beni ana rahminden çıkaran sensin.
Övgülerim hep sanadır.
¹⁵Gün boyu senin zaferini,
Kurtarışını anlatacağım,
Ölçüsünü bilmesem de.
¹⁷Ey Tanrı, çocukluğumdan beri beni sen yetiştirdin,
Senin harikalarını hâlâ anlatıyorum.

6021-2-e + 0829. Vaftizci Yahya’nın şehit edilişi.