Göklerde Sofra
«Doğudan ve batıdan’ birçokları gelecek; . . . sofraya oturacaklar. Hükümranlığın mirasçıları ise dışarıdaki karanlığa atılacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.»
— Mt 8,11-12
Düşünceye yönelten sorular:
- Yahudi olmayan yüzbaşı İsa’yı nasıl şaşırttı?
- Sara RAB’be neden yalan söyledi?
- “Hastalıklarımızı O üstlendi, zayıflıklarımızı O yüklendi” sözlerin sizin için özel anlamı var mı?
Yaratılış Kitabından Sözler
[Yaratılış 18,1-15]
¹İbrahim günün sıcak saatlerinde Mamre meşeliğindeki çadırının önünde otururken, RAB kendisine göründü. ² İbrahim karşısında üç adamın durduğunu gördü. Onları görür görmez karşılamaya koştu. Yere kapanarak, ³“Ey efendim, eğer gözünde lütuf bulduysam, lütfen kulunun yanından ayrılma” dedi, ⁴“Biraz su getirteyim, ayaklarınızı yıkayın. Şu ağacın altında dinlenin. ⁵Madem kulunuza konuk geldiniz, bırakın size yiyecek bir şeyler getireyim. Biraz dinlendikten sonra yolunuza devam edersiniz.”
Adamlar, “Peki, dediğin gibi olsun” dediler.
⁶İbrahim hemen çadıra, Sara’nın yanına gitti. Ona, “Hemen üç sea ince un al, yoğurup pide yap” dedi. ⁷Ardından sığırlara koştu. Körpe ve besili bir buzağı seçip uşağına verdi. Uşak buzağıyı hemen hazırladı. ⁸İbrahim hazırlanan buzağıyı yoğurt ve sütle birlikte götürüp konuklarının önüne koydu. Onlar yerken o da yanlarında, ağacın altında durdu.
⁹Konuklar, “Karın Sara nerede?” diye sordular.
İbrahim, “Çadırda” diye yanıtladı.
¹⁰ O, “Gelecek yıl bu zamanda kesinlikle yanına döneceğim” dedi, “O zaman karın Sara’nın bir oğlu olacak.”
Sara onun arkasında, çadırın girişinde durmuş, dinliyordu. ¹¹İbrahim’le Sara kocamışlardı, yaşları hayli ileriydi. Sara âdetten kesilmişti. ¹² İçin için gülerek, “Bu yaştan sonra bu sevinci tadabilir miyim?” diye düşündü, “Üstelik efendim de yaşlı.”
¹³ RAB İbrahim’e sordu: “Sara niçin, ‘Bu yaştan sonra gerçekten çocuk sahibi mi olacağım?’ diyerek güldü? ¹⁴ RAB için olanaksız bir şey var mı? Belirlenen vakitte, gelecek yıl bu zaman yanına döndüğümde Sara’nın bir oğlu olacak.”
¹⁵Sara korktu, “Gülmedim” diyerek yalan söyledi. RAB, “Hayır, güldün” dedi.
Aziz Matta İncil’inden Sözler
[Mt 8,5-17]
⁵İsa Kafernahum’a girince, bir yüzbaşı yaklaşıp O’na yalvardı: ⁶“Ya Rab, köleme inme indi. Evde yatıyor, korkunç acı çekiyor.” ⁷İsa, “Gelip onu iyileştireceğim” diye yanıtladı.
⁸Yüzbaşı, “Ya Rab, evime gelmene bile layık değilim” dedi, “Sen bir tek söz söyle, kölem iyileşir. ⁹Çünkü ben de buyruk altında bulunan bir insanım; buyruğuma bağlı askerler var. Birine git derim, gider; öbürüne gel derim, gelir. Köleme, şu işi gör derim, görür.”
¹⁰İsa bunu duyunca şaştı. Ardından gelenlere, “Doğrusu size derim ki, İsrail’de bile böylesi imanı olan kimseye rastlamadım” dedi, ¹¹“İşte size söylüyorum: ‘Doğudan ve batıdan’ birçokları gelecek; İbrahim’le, İshak’la, Yakup’la birlikte Göklerin Hükümranlığı’nda sofraya oturacaklar. ¹²Hükümranlığın mirasçıları ise dışarıdaki karanlığa atılacaklar. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak.”
¹³ İsa yüzbaşıya döndü: “Git, iman ettiğin gibi olsun!” dedi. Köle o anda iyileşti.
¹⁴ İsa Petrus’un evine gittiğinde onun kaynanasını ateşler içinde yatağa düşmüş buldu. ¹⁵Eline dokununca kadının ateşi düştü ve ayağa kalkıp O’na hizmet etti.
¹⁶Akşam olunca, cine tutsak birçok kişiyi O’na getirdiler. Bir tek buyrukla kötü ruhları çıkardı, hastaların tümünü iyileştirdi. ¹⁷Bu, Yeşaya Peygamber aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelsin diye oldu:
“Hastalıklarımızı O üstlendi, Zayıflıklarımızı O yüklendi.”
Yanıtımız: Luka İncil’inden Meryem’in Ezgisi [Lk 1]
⁴⁶ Meryem şöyle dedi:
“Canım Rab’bi yüceltir
⁴⁷Ve ruhum Kurtarıcım Tanrı’da kıvanç bulur.
⁴⁸ Çünkü O alçakgönüllü kulunun durumunu gördü.
İşte bundan böyle bütün kuşaklar bana mutlu diyecekler.
⁴⁹ Çünkü güçlü Tanrı benim için yüce işler yaptı.
O’nun adı kutsaldır.
⁵⁰ Merhameti kuşaktan kuşağa kendisinden korkanların üzerindedir.
⁵¹ Bileğiyle güçlü işler yaptı.
Yüreklerinde kibirli düşünceler kuranları darmadağın etti.
⁵² Güçlü kişileri tahtlarından aşağı indirdi.
Küçük görülenleri yükseltti.
⁵³ Açları güzel şeylerle doyurdu, varlıklıları bomboş gönderdi.
⁵⁴ Merhametini anımsayarak kulu İsrail’i destekledi.
⁵⁵ Atalarımıza –İbrahim’e ve soyuna– verdiği bu söz sonsuzluk boyuncadır.
6012-6-e.


