⁸Elişa bir gün Şunem’e gitti. Orada zengin bir kadın vardı. Elişa’yı yemeğe alıkoydu. O günden sonra Elişa ne zaman Şunem’e gitse, yemek için oraya uğradı. ⁹Kadın kocasına, “Bize sık sık gelen bu adamın kutsal bir Tanrı adamı olduğunu anladım” dedi, ¹⁰“Gel, damda onun için küçük bir oda yapalım; içine yatak, masa, sandalye, bir de kandil koyalım. Bize geldiğinde orada kalsın.”

¹¹Bir gün Elişa geldi, yukarı odaya çıkıp uzandı.

¹⁴Elişa, “Öyleyse ne yapabilirim?” diye sordu.

Gehazi, “Kadının oğlu yok, kocası da yaşlı” diye yanıtladı.

¹⁵Bunun üzerine Elişa, “Kadını çağır” dedi. Gehazi kadını çağırdı. Kadın gelip kapının eşiğinde durdu. ¹⁶Elişa, kadına, “Gelecek yıl bu zaman kucağında bir oğlun olacak” dedi. Kadın, “Olamaz, efendim!” diye karşılık verdi, “Sen ki bir Tanrı adamısın, lütfen kuluna yalan söyleme!”

³Yoksa Mesih İsa’ya vaftiz edilen bizlerin O’nun ölümüne vaftiz edildiğimizi bilmiyor musunuz? ⁴Baba’nın görkemli gücüyle Mesih nasıl ölüler arasından dirildiyse, biz de zamanımızı yepyeni bir yaşamda geçirebilelim diye vaftiz yoluyla O’nunla birlikte ölüme gömüldük.

⁸Eğer Mesih’le birlikte öldüysek, O’nunla birlikte yaşayacağımıza imanımız vardır.

⁹Mesih’in ölüler arasından dirilmiş olduğunu ve yeniden ölmeyeceğini biliyoruz. Artık ölümün O’nun üzerinde egemenliği yoktur. ¹⁰O’nun ölümü, günaha karşı ilk ve son ölümdü. Şimdi yaşadığı yaşamı ise Tanrı için yaşıyor. ¹¹Tıpkı bunun gibi, sizler de kendinizi günah karşısında ölü, Mesih İsa’da Tanrı karşısında diri kişiler sayın.