Kan ve Su

«İsa, annesiyle sevdiği öğrencisinin orada durduğunu görünce annesine, “Anne, işte oğlun!” dedi. Ardından öğrenciye, “İşte annen!” dedi.”»

— Yh 19,26-27

Düşünceye yönelten sorular:

1. İsa’nın çarmıhı yanında kimler vardı?
2. Bugünkü okumalardaki karakterlerden hangilerinde kendinizi tanıyorsunuz?
3. Bugünkü okuma, annelik ve bir kilisenin parçası olmanız hakkında neleri düşündürür?

Yaratılış Kitabından Sözler
[Yaratılış 3,9-15. 20]

⁹RAB Tanrı Adem’e, “Neredesin?” diye seslendi.

¹⁰Adem, “Bahçede sesini duyunca korktum. Çünkü çıplaktım, bu yüzden gizlendim” dedi.

¹¹ RAB Tanrı, “Çıplak olduğunu sana kim söyledi?” diye sordu, “Sana meyvesini yeme dediğim ağaçtan mı yedin?”

¹²Adem, “Yanıma koyduğun kadın ağacın meyvesini bana verdi, ben de yedim” diye yanıtladı.

¹³ RAB Tanrı kadına, “Nedir bu yaptığın?” diye sordu.

Kadın, “Yılan beni aldattı, o yüzden yedim” diye karşılık verdi.

¹⁴Bunun üzerine RAB Tanrı yılana,

“Bu yaptığından ötürü
Bütün evcil ve yabanıl hayvanların
En lanetlisi sen olacaksın” dedi,
“Karnının üzerinde sürünecek,
Yaşamın boyunca toprak yiyeceksin.
¹⁵ Seninle kadını, onun soyuyla senin soyunu
Birbirinize düşman edeceğim.
Onun soyu senin başını ezecek,
Sen onun topuğuna saldıracaksın.”

²⁰Adem karısına Havva adını verdi. Çünkü o bütün insanların annesiydi.

ya da,

Habercilerin İşleri Kitabından Sözler
[İşler 1,12-14]

¹²Bundan sonra Zeytinlik diye bilinen dağdan Yeruşalim’e döndüler. Bu dağ Yeruşalim’e bir Şabat Günü yolculuğu uzaklıktadır. ¹³Öğrenciler kente girince kaldıkları evin üst katına çıktılar: Petrus, Yuhanna, Yakup, Andreas, Filipus, Tomas, Bartolomeos, Matta, Alfeos’un oğlu Yakup, Partizan Simun ve Yakup’un oğlu Yahuda. ¹⁴Bunların tümü, kadınlar, İsa’nın annesi Meryem ve kardeşleri hep birlikte sürekli kendilerini duaya adamışlardı.

Aziz Yuhanna İncil’inden Sözler
[Yh 19,25-34]

²⁵İsa’nın çarmıhı yanında annesi, teyzesi, Klopas’ın karısı Meryem ve Magdalalı Meryem duruyorlardı. ²⁶İsa annesiyle sevdiği öğrencisinin orada durduğunu görünce annesine, “Anne, işte oğlun!” dedi. ²⁷Ardından öğrenciye, “İşte annen!” dedi. O andan sonra bu öğrenci İsa’nın annesini kendi evine aldı.

²⁸ İsa artık her şeyin tamamlandığını biliyordu. Kutsal Yazı’nın yerine gelmesi için “Susadım” dedi.

²⁹ Orada sirke dolu bir kap duruyordu. Sirkeye daldırılmış bir sünger parçasını bir mercanköşk dalına takıp O’nun ağzına uzattılar. ³⁰İsa sirkeyi içince, “Tamamlandı” dedi ve başını eğip ruhunu verdi.

³¹Hazırlık Günü olduğundan ve Şabat Günü cesetlerin çarmıhta kalmaması gerektiğinden –çünkü o Şabat çok kutsal bir gündü– Yahudi yetkililer Pilatus’tan asılanların bacaklarının kırılması ve cesetlerin kaldırılması için dilekte bulundular. ³²Bunun üzerine askerler gelip ilkin birinin, sonra onunla birlikte çarmıha gerilen öbürünün bacaklarını kırdılar. ³³İsa’ya gelince, O’nun ölmüş olduğunu görerek bacaklarını kırmadılar. ³⁴Yine de askerlerden biri böğrünü kargıyla deldi. Hemen kan ve su aktı.

Yanıtımız: Mezmur 32.

¹ Ne mutlu isyanı bağışlanan,
Günahı örtülen insana!
²Suçu RAB tarafından sayılmayan,
Ruhunda hile bulunmayan insana ne mutlu!

⁵ Günahımı açıkladım sana,
Suçumu gizlemedim.
“RAB’be isyanımı itiraf edeceğim” deyince,
Günahımı, suçumu bağışladın.

⁶Bu nedenle her sadık kulun
Ulaşılır olduğun zaman sana dua etsin.
Engin sular taşsa bile ona erişemez.

⁷Sığınağım sensin,
Beni sıkıntıdan korur,
Çevremi kurtuluş ilahileriyle kuşatırsın.

6008-1. Meryem Ana Kilisenin Annesi.