Kurak Yerdeki Kök

«Eğer haksız bir şey dedimse, haksızlığımı belirt . . . Ama doğruysa neden bana vuruyorsun?”»
[Yh 18,22]

Yüce Allah’ın, insanları nasıl kendine benzer şekilde yarattığını, İsrail oğullarını nasıl kurtardığını ve nihayet kendi oğlunu, kurtarıcı olarak nasıl gönderdiğini düşünelim ve anlamaya çalışalım.

Düşünceye Yönelten Sorular

Bugünün okumasından beklentileriniz neler?
Daha önce fark etmediğiniz hangi detayları görüyorsunuz?
Yaklaşan Paskalya sizin için nasıl bir motivasyon?

KUTSAL CUMA.

Peygamber Yeşaya Kitabından Sözler [Yeş 52,13-53,12]

¹³Bakın, kulum başarılı olacak;
Üstün olacak, el üstünde tutulup alabildiğine yüceltilecek.
¹⁴Birçokları onun karşısında dehşete düşüyor;
Biçimi, görünüşü öyle bozuldu ki,
İnsana benzer yanı kalmadı;
¹⁵ Pek çok ulus ona şaşacak,
Onun önünde kralların ağızları kapanacak.
Çünkü kendilerine anlatılmamış olanı görecek,
Duymadıklarını anlayacaklar.
¹ Verdiğimiz habere kim inandı?
RAB’bin gücü kime açıklandı?
²O RAB’bin önünde bir fidan gibi,
Kurak yerdeki kök gibi büyüdü.
Bakılacak biçimden, güzellikten yoksundu.
Gönlümüzü çeken bir görünüşü de yoktu.
³İnsanlarca hor görüldü,
Yapayalnız bırakıldı.
Acılar adamıydı, hastalığı yakından tanıdı.
İnsanların yüz çevirdiği biri gibi hor görüldü,
Ona değer vermedik.
⁴ Aslında hastalıklarımızı o üstlendi,
Acılarımızı o yüklendi.
Bizse Tanrı tarafından cezalandırıldığını,
Vurulup ezildiğini sandık.
⁵ Oysa, bizim isyanlarımız yüzünden onun bedeni deşildi,
Bizim suçlarımız yüzünden o eziyet çekti.
Esenliğimiz için gerekli olan ceza
Ona verildi.
Bizler onun yaralarıyla şifa bulduk.
⁶ Hepimiz koyun gibi yoldan sapmıştık,
Her birimiz kendi yoluna döndü.
Yine de RAB hepimizin cezasını ona yükledi.
⁷ O baskı görüp eziyet çektiyse de
Ağzını açmadı.
Kesime götürülen kuzu gibi,
Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi
Açmadı ağzını.
⁸Acımasızca yargılanıp ölüme götürüldü.
Halkımın isyanı ve hak ettiği ceza yüzünden
Yaşayanlar diyarından atıldı.
Onun kuşağından bunu düşünen oldu mu?
⁹ Şiddete başvurmadığı,
Ağzından hileli söz çıkmadığı halde,
Ona kötülerin yanında bir mezar verildi,
Ama öldüğünde zenginin yanındaydı.
¹⁰Ne var ki, RAB onun ezilmesini uygun gördü,
Acı çekmesini istedi.
Canını suç sunusu olarak sunarsa
Soyundan gelenleri görecek ve günleri uzayacak.
RAB’bin istemi onun aracılığıyla gerçekleşecek.
¹¹Canını feda ettiği için
Gördükleriyle hoşnut olacak.
Doğru kulum, kendisini kabul eden birçoklarını aklayacak.
Çünkü onların suçlarını o üstlendi.
¹² Bundan dolayı ona ünlüler arasında bir pay vereceğim,
Ganimeti güçlülerle paylaşacak.
Çünkü canını feda etti, başkaldıranlarla bir sayıldı.
Pek çoklarının günahını o üzerine aldı,
Başkaldıranlar için de yalvardı.

İbraniler’e Mektuptan Sözler [İbr 4,14-16; 5,7-9]

¹⁴Göklerden geçen yüce bir başkâhine, Tanrı Oğlu İsa’ya sahip olduğumuzu göz önünde tutarak, tanıklığımıza sımsıkı sarılalım. ¹⁵Çünkü başkâhinimiz zayıflıklarımıza yakınlık duymayan bir başkâhin değildir. Tersine, her bakımdan bizim gibi günahla denenmiş, ama günahsız kalmıştır. ¹⁶Onun için, kayra tahtına tam bir güvenle yaklaşalım. Öyle ki, yardıma gereksinim duyulan dönemde merhamet edilenler olalım ve kayra bulalım.
⁷İnsan bedenindeyken, İsa kendisini ölümden kurtarmaya gücü olan Tanrı’ya yüksek sesle bağırarak, gözyaşlarıyla dualar, dilekler sundu. Tanrısayarlığı nedeniyle işitildi. ⁸Oğul olmasına karşın, çektiği acılarla buyruğa uymayı öğrendi. ⁹Yetkinliğe erdiğinde, buyruğuna uyan herkese sonsuz kurtuluş kaynağı oldu.

Aziz Yuhanna İncil’inden Sözler [Yh 18,1-19,42]

¹İsa duasın[ı]. . . söyledikten sonra, öğrencileriyle birlikte Kidron Vadisi’nin karşı tarafına geçti. Orada bir bahçe vardı. İsa ile öğrencileri oraya girdiler. ²O’nu ele veren Yahuda da bu bahçeyi biliyordu. Çünkü İsa öğrencileriyle çoğu kez orada buluşurdu. ³Yahuda yanına bir asker birliği ve başkâhinlerle Ferisiler’in gönderdiği görevlileri aldı. Fenerlerle, meşalelerle, silahlarla oraya geldiler. ⁴İsa başına gelecekleri bilerek ilerledi ve onlara, “Kimi arıyorsunuz?” diye sordu. ⁵“Nasıralı İsa’yı!” dediler. İsa, “Benim” diye yanıtladı.
İsa’yı ele veren Yahuda da onlarla birlikte duruyordu. ⁶İsa onlara, “Benim” der demez, geri geri gidip yere düştüler. ⁷Bunun üzerine İsa yeniden, “Kimi arıyorsunuz?” diye sordu. “Nasıralı İsa’yı” dediler.
⁸İsa şöyle yanıtladı: “Size benim, dedim. Madem beni arıyorsunuz, bırakın bunları gitsinler!” ⁹Söylediği şu söz yerine gelsin diye oldu bu: “Bana verdiklerinden hiçbirini yitirmedim.”
¹⁰Simun Petrus yanında taşıdığı kılıcı çekerek başkâhinin kölesine indirdi ve onun sağ kulağını kesti. Kölenin adı Malhos’tu. ¹¹İsa Petrus’a, “Kılıcını kınına koy” dedi, “Baba’nın bana vermiş olduğu kâseden içmeyecek miyim?”

DİN ADAMLARININ ÖNÜNDE

¹²Bundan sonra, bölükle komutanı ve Yahudi yetkililerin görevlileri İsa’yı tutup bağladılar. ¹³Önce Hanna’ya götürdüler. Çünkü Hanna o yıl başkâhinlik eden Kayafas’ın kayınbabasıydı. ¹⁴Halk yararına bir tek kişinin ölmesi daha iyidir diye Yahudi yetkililere öğüt veren Kayafas idi.

PETRUS’UN YADSIMASI

¹⁵Simun Petrus’la başka bir öğrenci İsa’nın ardından gidiyorlardı. Bu öğrenci başkâhinin tanıdığı olduğundan, İsa’yla birlikte başkâhinin avlusuna girdi. ¹⁶Petrus dışarıda kapının yanında duruyordu. Başkâhinin tanıdığı olan öbür öğrenci çıkıp kapıyı gözleyen hizmetçi kızla konuştu ve Petrus’u içeri getirdi. ¹⁷Kapıcı kız Petrus’a sordu: “Sen de bu adamın öğrencilerinden biri değil misin?” Petrus, “Hayır, değilim” dedi.
¹⁸Bu arada kölelerle görevliler yaktıkları kömür ateşinin yanında durmuş ısınıyorlardı. Çünkü hava soğuktu. Petrus da onlarla birlikte durmuş ısınıyordu.

İSA’NIN SORGUYA ÇEKİLMESİ

¹⁹Başkâhin İsa’yı öğrencileri ve öğretişiyle ilgili olarak sorguya çekti. ²⁰İsa şu yanıtı verdi: “Ben dünyayla hep açıkça konuştum. Bütün Yahudiler’in toplandıkları sinagogta ve tapınakta öğrettim. Gizlide hiçbir şey konuşmadım. ²¹Neden beni sorguya çekiyorsun? Kendilerine ne söylediğimi beni işitenlerden sor. Onlar ne konuştuğumu bilirler.”
²²İsa bunları söyleyince orada dikilen görevlilerden biri, “Başkâhini böyle mi yanıtlıyorsun?” diyerek O’na bir tokat attı. ²³İsa ona, “Eğer haksız bir şey dedimse, haksızlığımı belirt” dedi, “Ama doğruysa neden bana vuruyorsun?” ²⁴Bunun üzerine Hanna O’nu bağlanmış durumda Başkâhin Kayafas’a gönderdi.

PETRUS’UN YENİDEN YADSIMASI

²⁵Bu arada Simun Petrus durmuş ısınıyordu. Kendisine, “Sen de O’nun öğrencilerinden değil misin?” diye sordular. O yadsıdı: “Hayır değilim!” ²⁶Başkâhinin kölelerinden biri –Petrus’un kulağını kestiği adamın bir akrabası–, “Seni bahçede O’nunla birlikte görmedim mi?” diye sordu. ²⁷Petrus yine yadsıdı ve o anda horoz öttü.

PİLATUS’UN ÖNÜNDE

²⁸Sabah erkendi. İsa’yı Kayafas’ın evinden vali konağına götürdüler. Dinsel temizlik kuralları bozulmasın, Fısıh’ı yiyebilsinler diye Yahudi yetkililer vali konağına girmediler. ²⁹Bu nedenle Pilatus dışarı, onların yanına çıkıp, “Bu adamı neyle suçluyorsunuz?” diye sordu.
³⁰“Kötülük etmemiş olsaydı, O’nu sana teslim etmezdik” diye yanıtladılar. ³¹Pilatus, “Onu alın, kendi yasanız uyarınca yargılayın” dedi. Yahudi yetkililer, “Bizim kimseyi öldürmeye yetkimiz yoktur” diye yanıt verdiler. ³²İsa’nın ne tür ölümle öleceğini belirterek söylemiş olduğu söz yerine gelsin diye oldu bu.
³³Bunun üzerine, Pilatus yeniden vali konağına girdi ve İsa’yı çağırarak sordu: “Sen Yahudiler’in Kralı mısın?”
³⁴İsa şöyle yanıtladı: “Bunu kendiliğinden mi söylüyorsun, yoksa başkaları mı sana benden söz etti?”
³⁵Pilatus, “Nasıl? Ben Yahudi miyim?” dedi, “Seni kendi ulusun ve başkâhinler tutuklayıp bana teslim ettiler. Ne yaptın?”
³⁶İsa, “Benim krallığım bu dünyadan değildir” diye yanıtladı. “Krallığım bu dünyadan olmuş olsaydı, buyruğumdakiler Yahudi yetkililere teslim edilmemi önlemek için savaşırlardı. Ama benim krallığımın burasıyla hiçbir ilgisi yoktur.”
³⁷Pilatus, “Demek kralsın, öyle mi?” dedi. İsa, “Kral olduğumu sen söylüyorsun” diye yanıtladı, “Ben bunun için doğdum, gerçeğe tanıklık edeyim diye dünyaya geldim. Gerçekten yana olan herkes sesime kulak verir.”
³⁸Pilatus, “Gerçek nedir?” diye sordu.

İSA ÖLÜM YARGISI GİYİYOR

Pilatus bu sorudan sonra yine dışarıya, Yahudiler’in yanına gidip onlara, “Ben O’nu suçlayacak hiçbir şey bulamıyorum” dedi, ³⁹“Ama Fısıh’ta birisini salıvermem geleneğinizdir. Size Yahudiler’in Kralı’nı salıvermemi ister misiniz?”
⁴⁰Bağırarak yanıtladılar: “Bu adamı değil, Bar-Abbas’ı isteriz!” Bar-Abbas bir eşkıya idi.
¹Bunun üzerine, Pilatus İsa’yı tutup kamçılattı. ²Askerler O’nun başına dikenlerden çattıkları bir taç taktılar. O’na erguvan çiçeği renginde bir giysi giydirdiler. ³Yanına sokulup, “Selam, ey Yahudiler’in Kralı!” diyerek yüzüne tokat atıyorlardı.
⁴Pilatus yine dışarı çıkıp kalabalığa, “İşte O’nu dışarı, size getiriyorum” dedi, “Öyle ki, kendisinde hiçbir suç bulamadığımı anlayasınız.” ⁵Böylece, İsa dikenlerden çatma tacı ve mor giysisiyle dışarıya çıktı. Pilatus onlara, “İşte o adam!” dedi.
⁶Başkâhinlerle görevliler İsa’yı görünce, “Çarmıha ger, çarmıha ger!” diye bağırdılar. Pilatus onlara, “Siz O’nu alıp çarmıha gerin” dedi, “Çünkü ben kendisinde bir suç bulamıyorum.”
⁷Yahudi yetkililer, “Bizim yasamız vardır ve yasamıza göre O’nun ölmesi gerekir” diye yanıtladılar, “Çünkü kendini Tanrı’nın Oğlu yerine koydu.”
⁸Bu sözü işitince Pilatus’un korkudan içi titredi. ⁹Yeniden vali konağına gidip İsa’ya, “Nerelisin?” diye sordu. Ama İsa karşılık vermedi. ¹⁰Pilatus, “Bana karşılık vermiyor musun?” dedi, “Seni salıvermeye de, çarmıha germeye de yetkim olduğunu bilmiyor musun?”
¹¹İsa, “Sana yukarıdan verilmeseydi, benim üzerimde hiçbir yetkin olmazdı” dedi, “Onun için beni senin ellerine verenin günahı daha ağırdır.”
¹²Pilatus bu sözler karşısında O’nu salıvermek istedi. Ama Yahudiler var güçleriyle bağırdılar: “Eğer bu adamı bırakırsan, Sezar’ın dostu değilsin. Kendini kral ilan eden herkes Sezar’a başkaldırmış sayılır.”
¹³Pilatus bu sözleri duyunca İsa’yı dışarı getirdi. Kendisi de Taş Kaldırım –İbranice’de Gabbata– denilen yerde yargı kürsüsüne oturdu. ¹⁴Fısıh’ın Hazırlık Günü’ydü, öğleyin saat on iki sularıydı. Pilatus Yahudiler’e, “İşte kralınız!” dedi.
¹⁵“Uzak olsun, uzak olsun! O’nu çarmıha ger!” diye bağırdılar. Pilatus, “Kralınızı mı çarmıha gereyim?” diye sordu. Başkâhinler, “Bizim Sezar’dan başka kralımız yoktur” diye karşılık verdiler.
¹⁶Sonunda çarmıha gerilmek üzere İsa’yı onlara teslim etti.

İSA ÇARMIHA GERİLİYOR

Bunun üzerine İsa’yı alıp götürdüler. ¹⁷İsa çarmıhını yüklenerek, adı Kafatası olan –İbranice’de Golgota denilen– yere çıktı. ¹⁸Orada O’nu ve iki kişiyi daha çarmıha gerdiler. Biri bir yanda, öbürü öbür yanda, İsa ise ortadaydı. ¹⁹Pilatus bir belge yazarak çarmıhın üstüne astı. Yazılan şuydu: NASIRALI İSA, YAHUDİLER’İN KRALI. ²⁰İbranice, Latince ve Yunanca yazılan bu belgeyi Yahudiler’den birçok kişi okudu. Çünkü İsa’nın çarmıha gerildiği yer kente yakındı. ²¹Bunu gören Yahudiler’in başkâhinleri Pilatus’a, “Yahudiler’in Kralı diye yazma” dediler, “Kendisi, ‘Ben Yahudiler’in Kralı’yım’ dedi diye yaz!” ²²Pilatus, “Ne yazdımsa yazdım!” diye karşılık verdi.
²³Askerler İsa’yı çarmıha gerdikten sonra giysilerini alıp askerlerin her birine birer pay vermek amacıyla dörde böldüler. Kaftanını da aldılar. Tek parçadan oluşmuş dikişsiz bir dokumaydı bu. ²⁴Bu nedenle birbirlerine, “Gelin bunu yırtmayalım” dediler, “Kimin payına düşeceğini bulmak için kura çekelim.” Böylelikle şu Kutsal Yazı yerine geliyordu:
“Giysilerimi aralarında paylaştılar,
Elbisem için kura çektiler.”
İşte askerler böyle yaptılar.
²⁵İsa’nın çarmıhı yanında annesi, teyzesi, Klopas’ın karısı Meryem ve Magdalalı Meryem duruyorlardı. ²⁶İsa annesiyle sevdiği öğrencisinin orada durduğunu görünce annesine, “Anne, işte oğlun!” dedi. ²⁷Ardından öğrenciye, “İşte annen!” dedi. O andan sonra bu öğrenci İsa’nın annesini kendi evine aldı.

İSA’NIN ÖLÜMÜ

²⁸ İsa artık her şeyin tamamlandığını biliyordu. Kutsal Yazı’nın yerine gelmesi için “Susadım” dedi.
²⁹ Orada sirke dolu bir kap duruyordu. Sirkeye daldırılmış bir sünger parçasını bir mercanköşk dalına takıp O’nun ağzına uzattılar. ³⁰İsa sirkeyi içince, “Tamamlandı” dedi ve başını eğip ruhunu verdi.
³¹Hazırlık Günü olduğundan ve Şabat Günü cesetlerin çarmıhta kalmaması gerektiğinden –çünkü o Şabat çok kutsal bir gündü– Yahudi yetkililer Pilatus’tan asılanların bacaklarının kırılması ve cesetlerin kaldırılması için dilekte bulundular. ³²Bunun üzerine askerler gelip ilkin birinin, sonra onunla birlikte çarmıha gerilen öbürünün bacaklarını kırdılar. ³³İsa’ya gelince, O’nun ölmüş olduğunu görerek bacaklarını kırmadılar. ³⁴Yine de askerlerden biri böğrünü kargıyla deldi. Hemen kan ve su aktı. ³⁵Bunu görmüş olan tanıklık etti; öyle ki, sizler de iman edesiniz. Onun tanıklığı gerçektir. O doğru söylediğini biliyor. ³⁶Çünkü bunlar Kutsal Yazı yerine gelsin diye oldu:
“O’nun hiçbir kemiği kırılmayacaktır.”
³⁷ Kutsal Yazı yine şunu bildiriyor:
“Deştiklerine bakacaklar.”

İSA’NIN GÖMÜLMESİ

³⁸Bu olaylardan sonra, İsa’nın öğrencisiyken Yahudi yetkililerden korkusu nedeniyle kendisini gizleyen Arimatealı Yusuf, İsa’nın cesedini kaldırmak için Pilatus’tan dilekte bulundu. Pilatus onayladı. Bunun üzerine, Yusuf gelip İsa’nın cesedini kaldırdı. ³⁹İsa’nın yanına ilk kez gece vakti gelmiş olan Nikodimos da yaklaşık yüz litre mür ile ödağacı getirdi.
⁴⁰İsa’nın cesedini alıp Yahudiler’in ölü gömme geleneklerine uyarak, kokularla birlikte keten bezlere sardılar. ⁴¹İsa’nın çarmıha gerildiği yerde bir bahçe, bahçede de içine kimsenin gömülmediği yeni bir mezar vardı. ⁴²Yahudiler’in Hazırlık Günü olduğundan, mezar da yakında bulunduğundan, İsa’yı oraya yatırdılar.

Yanıtımız: Mezmur 31.

²Kulak ver bana,
Çabuk yetiş, kurtar beni;
Bir kaya ol bana sığınmam için,
Güçlü bir kale ol kurtulmam için!
⁶Değersiz putlara bel bağlayanlardan tiksinirim,
RAB’be güvenirim ben.
¹¹Düşmanlarım yüzünden rezil oldum,
Özellikle komşularıma.
Tanıdıklarıma dehşet salar oldum;
Beni sokakta görenler benden kaçar oldu.
¹²Gönülden çıkmış bir ölü gibi unutuldum,
Kırılmış bir çömleğe döndüm.
¹³ Birçoğunun fısıldaştığını duyuyorum,
Her yer dehşet içinde,
Bana karşı anlaştılar,
Canımı almak için düzen kurdular.
¹⁵Hayatım senin elinde,
Kurtar beni düşmanlarımın pençesinden,
Ardıma düşenlerden.
¹⁶Yüzün kulunu aydınlatsın,
Sevgi göster, kurtar beni!
²⁴Ey RAB’be umut bağlayanlar,
Güçlü ve yürekli olun!

dirilen.com

Moda İncil Buluşmaları