Boş Mezar

«Sonra taş mezara ilk varan öbür öğrenci de içeriye girip gördü ve iman etti. Çünkü İsa’nın ölüler arasından dirilmesi gerektiğine ilişkin Kutsal Yazı’yı daha anlamamışlardı.»

[Yh 20,8-9]

Bugünku okumada Magdalalı Meryem, Petrus ve «öbür öğrenci»’nin ölmüş İsa’yı yatırdığı mezarı boş bulmaları ile karşılaşıyoruz. Ağlayan Magdalalı Meryem’e önce melekler, sonra İsa görünüyorlar. Dirilmiş İsa Meryem’e görev veriyor.

Düşünceye Yönelten Sorular

• Meryem neredeydi ve niçin ağlıyordu? İsa’nın verdiği görev neydi?
• Kutsal Yazı’da acı çeken kadın, iki melek, veya bahçıvandan bahseden diğer sahneler aklınıza geliyor mu?
• Magdalalı Meryem İsa’yı kendi kendine belirlemiş bir şekilde arıyordu, fakat beklemediği bir şekilde buldu? Bu düşünceye katılabiliyor musunuz?
• Kayıp ve ölümle ilgili anlamlı deneyiminiz oldu mu? Yaşam sevincini geri getiren ne oldu?

---

Yuhanna İncil’inden Sözler [Yh 20,1-18]

¹ Haftanın ilk günü erkenden, daha ortalık karanlıkken, Magdalalı Meryem mezara geldi. Taşın mezardan kaldırılmış olduğunu görünce, ²koşarak Simun Petrus’a ve İsa’nın sevdiği öbür öğrenciye vardı. “Rab’bi mezardan almışlar” dedi, “O’nu nereye koydular bilmiyoruz.”

³Petrus’la öbür öğrenci hemen yola çıkıp mezara yöneldiler. ⁴İkisi de koşuyordu. Ama öbür öğrenci Petrus’tan daha hızlı koştu ve mezara ilk o vardı. ⁵Eğilip bakınca, keten bezlerin yerde serili olduğunu gördü. Ama içeriye girmedi. ⁶Simun Petrus da ardından gelip mezarın içine daldı. Serili duran bezleri gördü. ⁷İsa’nın başına sarılmış olan peşkir de oradaydı; keten bezlerle bir arada değildi, ayrıca dürülmüş duruyordu. ⁸Sonra taş mezara ilk varan öbür öğrenci de içeriye girip gördü ve iman etti. ⁹Çünkü İsa’nın ölüler arasından dirilmesi gerektiğine ilişkin Kutsal Yazı’yı daha anlamamışlardı. ¹⁰Bundan sonra öğrenciler evlerine döndüler.

İsa Magdalalı Meryem’e Görünüyor

11Meryem dışarda, mezara dönmüş ağlıyordu. Ağlayarak eğilip mezarın içine baktı. 12İsa’nın cesedinin yatmış olduğu yerde, biri baş, öbürü ayaklar yönünde, beyazlara bürünmüş iki meleğin oturduğunu gördü. 13Melekler, “Ey kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordular. Meryem, “Çünkü Rabbim’i almışlar, O’nu nereye koyduklarını bilmiyorum!” diye yanıtladı. 14Bu sözleri söyleyince geriye döndü ve İsa’nın orada durduğunu gördü. Ama O’nun İsa olduğunu anlamadı. 15İsa ona, “Ey kadın, niçin ağlıyorsun?” diye sordu, “Kimi arıyorsun?” Meryem O’nun bahçıvan olduğunu sanarak, “Efendim” dedi, “O’nu sen götürdünse, nereye koyduğunu bildir ki, O’nu oradan alayım.” 16İsa, “Meryem!” dedi. Meryem İbranice, “Rabbuni!” dedi. (Bunun anlamı Öğretmen’dir.) 17İsa Meryem’e, “Bana dokunma” dedi, “Çünkü daha Baba’nın yanına çıkmadım. Ama kardeşlerime git ve bildir. Babam’ın ve Babanız’ın, Tanrım’ın ve Tanrınız’ın yanına çıkıyorum.” 18Magdalalı Meryem varıp öğrencilere Rab’bi gördüğünü bildirdi ve O’nun söylediklerini aktardı.

Gelecek Buluşma: