Bomboş, bomboş!

Okuduğumuz bu bölümde; RAB, insanlığın tüm çabalarının boşa mı gittiğini vurgulamak istiyor? Bu karamsar uyarının amacı nedir? Yoksa biz de İsa Mesih İsa’nın bu benzetmesindeki adam gibi budala mıyız?

C-18

Vaiz Kitabından Sözler [1,2; 2,21-23]

²“Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.
²¹Çünkü biri bilgelik, bilgi ve beceriyle çalışır, sonunda her şeyini hiç emek vermemiş başka birine bırakmak zorunda kalır. Bu da boş ve büyük bir hüsrandır. ²²Çünkü ne kazancı var adamın, güneşin altında harcadığı bunca emekten, bunca kafa yormaktan? ²³ Günler boyunca çektiği zahmet acı ve dert doğurur. Gece bile içi rahat etmez. Bu da boş.

Aziz Luka İncil’inden Sözler [Lk 12,13-21]

¹³Kalabalığın içinden biri, “Öğretmenim!” dedi, “Kardeşime söyle de şu mirası benimle bölüşsün.” ¹⁴İsa ona, “Ey adam” dedi, “Beni üzerinize kim yargıç ya da miras bölüştüren atadı?” ¹⁵Ardından, herkese şunu belirtti: “Her tür açgözlülüğe karşı uyanık olun ve kendinizi koruyun. Çünkü insanın yaşamı malının çokluğuyla ölçülmez.”
¹⁶Sonra onlara simgesel bir öykü anlattı: “Varlıklı bir adamın tarlaları bol ürün verdi. ¹⁷Adam içinden, ‘Ne yapacağım ben?’ diyordu, ‘Çünkü ürünlerimi koyacak yerim yok!’
¹⁸“Sonra, ‘Ne yapacağımı biliyorum’ dedi, ‘Ambarlarımı yıkıp daha büyüklerini kuracağım. Bütün buğdayımı ve mallarımı oraya koyacağım. ¹⁹Canıma da diyeceğim ki, ey can, yıllarca yetecek kadar bol malın var. Rahatına bak. Ye, iç, mutlu ol!’ ²⁰Ama Tanrı ona, ‘Ey akılsız adam, canın bu gece senden isteniyor’ dedi, ‘Biriktirdiklerin kime kalacak?’
²¹“Kendi yararına mal biriktiren ama Tanrı önünde zengin olmayan insanın durumu budur.”

Düşünceye yönelten sorular:

İnsanın yaşamı ve haysiyeti neye göre ölçülür?
Bugünkü benzetme size başka hangilerini hatırlatıyor?
Zengin adamın düşüncesindeki hata neydi?
En boş uğraşlarınızı düşünebiliyor musunuz? Bu okuma üzerine hangi erdemlerde büyümek istiyorsunuz?

Buluşma Notları:

Katılanlar: V, JM, Vn, A, Ef, B.

Paylaşımlar

A. Okurken üzüldüm. Buraya geldiğim zaman bir tek valiz ve kedim vardı, ama kısa zamanda bir sürü yeni eşya edindim, kendim için daha da çok [mal mülk] topladım. Bunu okurken, keşke diğer insanlara daha çok yardım etseydim diye üzülüyorum.

Vn. Zenginlik kötü değil. [Ama önceliklerimizin sırası önemlidir: önce] Tanrı, [sonra] diger insan, ve [en son da] kendimiz. Böyle yaptığımız zaman açgözlülük te olmaz. … Okurken, İsa’nın kır çiçekleri [benzetmesi] aklıma geldim. Bu modelde işte aslında Tanrı’nın bizi kuşattığını görüyoruz. O’ma güvenimiz odak noktası olmalı. Bir ara ben de çok para kazanıyorum, ama şimdi — hayır. Ancak her şeyim halli oluyor. Bu duruma şöyle yaklaşıyorum; herkesin [yaşaması gereken] kıtlığı ve inzivası var.

JM . Dünyaya boş geliyoruz, hiç bir şeyimiz yok. [Yaşamı sürdürmek için] çok şey istiyoruz [ve gerekli şeylere de ihtiyacımız çok]. [Ancak ilk ihtiyacımız ve öncelik olarak,] iman var, umut var. Para, araba, ev yok[sa da, bunlara elde etmek için] iman önemli, hayatta [en öncelikli olarak, iman] ortaya çıkıyor. …. Her şeyden önce iman ve umut, neşeyi aramalıyız. Her zaman tanrı için çalışarak, komşuya sevgimizi yayarak, O’nun hükümdarlığını getiriyoruz, [ve bu hükümdarlıkta bütün gerekli ihtiyaçlarımız karşılanır].

Daha Fazlası